Alina Ratkowska w 1999 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie UMFC), w klasie Leszka Kędrackiego. Ukończyła także studia podyplomowe na Politechnice Gdańskiej, na Wydziale Zarządzania i Ekonomii. W 2002 roku uzyskała dyplom Scholi Cantorum Basiliensis w klasie Andrei Marcona. Kształciła się także pod kierunkiem Jörga Andreasa Böttichera, Jespera B. Christensena (bas cyfrowany) i Johanna Sonnleitnera (gra na pianoforte/kameralistyka). Uczestniczyła w kursach mistrzowskich, które prowadzili Jaques Ogg, Nicholas Parle, Peter Holman, Mark Kroll, Ketil Haugsand, Christiane Jaccotett, Kenneth Gilbert, Jos van Immersel, Andreas Staier. Brała także udział w pięciotygodniowym kursie pianistycznym w Wesleyan University (USA), w klasie fortepianu Donalda Curriera z Yale School of Music, a także w kursach gry na pianoforte Geoffrey’a Lancastera. Miała też okazję uczyć się prywatnie u Gustava Leonhardta. W roku 2009 otrzymała stopień doktora sztuk muzycznych w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, a w roku 2014 stopień doktora habilitowanego w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
Prowadzi klasę klawesynu w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, a od 2016 roku jest kierownikiem Katedry Organów i Klawesynu w uczelni. W 2009 i 2013 roku została wyróżniona przez czytelników „Gazety Wyborczej” nagrodą Sztorm Roku. W 2008 otrzymała Nagrodę Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury. Była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki, Marszałka Województwa Pomorskiego, Fundacji Kultury i wielu fundacji zagranicznych. W 2003 roku uzyskała III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzyki Dawnej Van Vlaanderen w Brugii (Belgia), z kierowanym przez siebie zespołem Esperanto. W roku 2005 została laureatką I nagrody Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego im. Paoli Bernardi w Bolonii. Współpracowała z Goldberg Baroque Ensemble, specjalizującym się w wykonawstwie muzyki zachowanej w zbiorach Biblioteki Gdańskiej PAN. Z zespołem tym dokumentuje muzykalia w serii „Muzyczne dziedzictwo Miasta Gdańska” (DUX, Sarton). W latach 2011-14 prowadziła poznański zespół wokalno-instrumentalny Musica Maxima.
Dużą część działalności poświęca również wykonywaniu współczesnej muzyki pisanej na klawesyn, prezentując niejednokrotnie premierowo utwory solowe i kameralne współczesnych polskich twórców. W 2010 roku ukazała się jej debiutancka solowa płyta z Wariacjami Goldbergowskimi J.S. Bacha (Sarton), która w 2011 otrzymała dwie nominacje do nagrody muzycznej „Fryderyk”. W 2012 ukazała się jej płyta z trzema koncertami klawesynowymi Johanna Jeremiasa du Graina, zmarłego w 1756 roku gdańskiego kompozytora i organisty, a rok później poświęcona obu twórcom książka, wydana przez Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2006 roku zainicjowała Festiwal Goldbergowski w Gdańsku, który w ciągu dekady stał się jednym z najważniejszych festiwali muzyki dawnej w Polsce. Więcej informacji na www.goldbergfestival.pl.
